Foto: Archief gemeente Amsterdam

DE WALLEN

OORSPRONG

✖︎ ✖︎ ✖︎

Rond het jaar 1000 werd een start gemaakt met de ontginning van het moerassig veengebied, waarop een tweetal eeuwen later onze uiteindelijke hoofdstad gebouwd kon worden. Lang was Amsterdam niet meer dan een boerendorp aan de rivier de Amstel.  De eerste straten en grachten werden afgeschermd met een aarden wal. Daar heeft de buurt zijn naam aan te danken: De Wallen.

Er werden dijken en een dam aangelegd en ‘Aemstelledam’ wist zich te ontwikkelen tot een belangrijke havenstad. Het bruisende middelpunt en welkome afleiding voor de vele zeelui en handelslieden, werd gevormd door de kroegen aan de Warmoesstraat, rond het Oudekerksplein en, in een later stadium, ook die aan de Zeedijk en de Oudezijds Voor- en Achterburgwal. Dit oudste deel van de stad is mijn favoriete stukje Amsterdam. Alles wat het leven te bieden heeft op slechts een vierkante kilometer. Berucht vanwege de raamprostitutie en inmiddels ten prooi gevallen aan gentrificatie, maar nog steeds aanleiding tot discussie.

Elke nieuwe gemeenteraad breekt zich het hoofd over de toekomst van de Wallen en iedere nieuwe generatie Amsterdammers vraagt zich af wat ze van het fenomeen betaalde seks vindt. De realiteit trekt zich daar weinig van aan; het leven op de Wallen gaat al eeuwen z’n gangetje. Begeleid door het klokgelui van de Oude Kerk, komen ook de boeren uit ‘t oosten des lands de bloemetjes buiten zetten. Ze brengen met luid geloei een avond door in de Bananenbar, totdat de door hun voorouders ontgonnen grond ze te heet onder de voeten wordt. Heden en verleden zijn met elkaar verbonden. Nergens is dat zo goed zichtbaar als op de Wallen.