DE STAD IN
DE POT OP
✖︎ ✖︎ ✖︎
Ik moet nodig plassen en natuurlijk is er op zo’n moment nergens een toilet te vinden. Groene plashokken zie ik genoeg, maar mijn god wat komt daar een lucht vanaf. Voor nette en goed richtende mannen lijkt dit me ook een ramp. Op je tenen staand en met ingehouden adem je plasinstrument opzoeken en vervolgens voldoende ontspanning vinden om de stroom te laten lopen. Terwijl je ook nog je best doet om niets aan te raken. Niet-aan-denken-niet-aan-denken! roep ik mezelf dringend toe. Ik ben inmiddels bijna bij het Centraal Station, waar ik een afspraak heb in de Eerste klas restauratie op perron 2. Tot dan kan ik het nog wel ophouden, neem ik mezelf voor.
Als ik eindelijk een plek voor mijn fiets heb gevonden – wat flink wat tijd in beslag neemt want het eerste plekje dat ik zag, werd snel ingenomen door een dame die me nog net geen zetje gaf om er eerder te zijn – ren ik naar boven; onderwijl op de tast mijn ov chipkaart opdiepend uit een te volle handtas. Waarom hebben we ook alweer hier afgesproken? Dat is helemaal niet handig met die poortjes. Tijdverlies als je nodig ergens heen moet. Het toilet bijvoorbeeld.
Met een grimas mijn afspraak voorbij schietend, kom ik aan bij de toiletten. De voorzienigheid heeft één van de hokjes vrij gehouden en druk dribbelend en krampachtig mijn bovenbenen tegen elkaar drukkend, gaat de deur op slot en de broek uit. Dankbaar voor de goede afloop, neem ik nader kennis van de omgeving. Tot mijn verrassing zie ik dat ik op de mooiste toiletpot ooit heb gezeten. Ik kijk recht op de leeuwen en keizerskroon uit het Wapen van Amsterdam, met in hun midden een afbeelding van – naar ik aanneem – Elvis, de huiskaketoe. Ik wil er een foto van maken en open de deur om me te verontschuldigen bij de persoon die wacht op een vrijkomend toilet. Het is de dame die de fietsparkeerplek inpikte. Ik zie best dat ze quasi nonchalant staat te dribbelen en haar benen verdacht krampachtig bij elkaar houdt. “Ik ben zo klaar”, zeg ik terwijl ik de tijd neem om scherp te stellen. Ze kan de pot op.
